PASTORELE STAROPOLSKIE

Pastorele Staropolskie to widowisko muzyczne na trzy głosy i trzy dawne instrumenty, przesycone krakowskim kolorytem. Kreowane przez aktorki postaci XIX – wiecznych arystokratek krakowskich prezentują kolędy staropolskie – ulubione śpiewy naszych przodków, dziś już zapomniane lecz ze wszech miar godne przypomnienia ze względu na bogactwo motywów tekstowych jak i urok i kulturowe zaplecze dawnych melodii. Owe zapomniane dziś kolędy, wywodzące się z XVI, XVII i XVIII wieku, pochodzą z kancjonałów: Klasztoru Sióstr Benedyktynek ze Staniątek pod Krakowem, Sióstr Franciszkanek z Klasztoru św. Andrzeja w Krakowie, Klasztoru Sióstr Karmelitanek Bosych z Krakowa oraz z XIX wiecznych zbiorów Oskara Kolberga i Michała Marcina Mioduszewskiego.

PIEŚŃ O BLASKU WODY

Na scenariusz muzycznego widowiska złożyły się: młodzieńczy poemat Karola Wojtyły „Pieśń o blasku wody”, kantaty Jana Sebastiana Bacha (fragmenty) oraz fragmenty Biblii w tłumaczeniu księdza Jakuba Wujka. Utwór poetycki Karola Wojtyły otwiera cytat pochodzący z Ewangelii św. Jana i nawiązujący do rozmowy Jezusa z Samarytanką przy studni. Ów dialog przy studni poddany zostaje przez autora poematu pięknej, a zarazem poetyckiej refleksji. Widowisko przygotowane zostało z okazji Roku Jana Pawła II, w którym przypadała 100 rocznica urodzin papieża – Polaka oraz z okazji przypadającego w tym samym czasie Roku Bachowskiego (335 rocznica urodzin oraz 270 rocznica śmierci tego wybitnego kompozytora).

MAŁA SYRENKA

"Mała syrenka" to najpiękniejsza miłosna opowieść wszechczasów: baśń o czystej miłości. Scenariusz baśniowego widowiska muzycznego powstał w oparciu o klasyczną baśń Hansa Christiana Andersena "Mała Syrenka" oraz na podstawie opery-baletu "Syrena" Witolda Maliszewskiego, polskiego kompozytora pierwszej połowy XX wieku. Witold Maliszewski "spolszczył" baśń Andersena, lokalizując akcję na Bałtyku, nadając postaciom imiona słowiańskie oraz wprowadzając na scenę polskie tańce narodowe. W 1928 roku odbyło się prapremierowe wykonanie opery-baletu w Teatrze Wielkim w Warszawie pod dyrekcją samego kompozytora. Hans Christian Andersen adresował swoje baśnie zarówno dla dzieci, jak i dorosłych: "Moje baśnie są jak kolorowe pudełka, z wierzchu dla dzieci, wewnątrz dla starszych. Dzieci rozumieją anegdotę, dorośli pojmują treść głębszą, ukrytą".

PIMPINONE

Sprytna pokojówka Vespetta (czyli po włosku: mała osa…) okręca sobie wokół palca tytułowego bohatera, dość zamożnego, nieco fajtłapowatego, i ze słodkiej osóbki przeistacza się w prawdziwą jędzę. Pimpione szukał tylko służącej, która zdjęłaby mu z głowy problemy domowe, a dostał żonę, próbującą mu tę głowę urwać… Kompozytor dzieła zaliczany jest do czołówki kompozytorów z przełomu XVII i XVIII wieku. Pozostawił po sobie suity, kilkadziesiąt pasji religijnych, oratoria; napisał także 50 oper, w tym najbardziej znaną – właśnie Pimpinone. (karnet.krakow.pl)

DON PASQUALE

Prawdziwy klejnot wdzięku, lekkości i beztroskiego humoru, znakomite zjednoczenie tekstu z muzyką, potoczysta akcja, postaci bohaterów jak gdyby przeniesione z dawnej commedia dell'arte, subtelna instrumentacja, efektowne partie solowe oraz mistrzowskie sceny zespołowe.

LA FESTA TEATRALE

W programie: Wolfgang Amadeusz Mozart, Gaetano Donizetti, Antonio Vivaldi, Giuseppe Verdi.

ŚWITEZIANKI

Romantyczne „ballady i romanse” Adama Mickiewicza połączone z oryginalną muzyką i śpiewem w nowych, oryginalnych aranżacjach, odkrywają swe nowe oblicze, przybierając charakter barwnego wizualnie moralitetu.

KRAKOWIANY, KRAKOWIANY!

Na scenariusz widowiska składają się pieśni Krakowiaków Zachodnich i Wschodnich, z bogatego skarbca dawnych pieśni ludowych zawartych w zbiorze Oskara Kolberga - przedstawione w nowych oryginalnych aranżacjach. Są pieśni miłosne, weselne, biesiadne, obyczajowe, pasterskie, dożynkowe. Jest bogate i oryginalne instrumentarium. Piękno krakowskiej gwary i pieśni, barwna scenografia i kostiumy, ciekawy ruch sceniczny składają się na cieszące oko i ucho widowisko muzyczne.

STABAT MATER

To oryginalne połączenie muzyki Antonio Vivaldiego i Giovanniego Battisty Pergolesiego z elementami gry aktorskiej, kompozycji ruchu scenicznego, oryginalnego kostiumu oraz scenografii. Widowisko zachwyca ekspresyjną i piękną w swej prostocie muzyką sakralną, przepełnioną liryką i emocjonalnością, charakterystycznymi dla neapolitańskiej szkoły operowej XVIII wieku. Stabat Mater to jedna ze średniowiecznych sekwencji modlitewnych, pochodząca z XIII wieku, przypisywana franciszkanom Jacopowi da Todi lub św. Benedyktowi. Melodia wywodzi się z chorału gregoriańskiego i stanowi kanwę kilku arcydzieł muzycznych. Do nich należą Stabat Mater Antonia Vivaldiego i Giovanniego Battisty Pergolesiego. Oba dzieła datowane są na pierwszą połowę XVIII wieku (od 1727 roku decyzją władz kościelnych sekwencja została oficjalnie włączona w liturgię). Jacek Chodorowski

LA FESTA DI CARNEVALE

Karnawał florencki. W programie: Alessandro Scarlatti, Claudio Monteverdi, Christoph Willibald Gluck, Jean Philip Rameau, Georg Friedrich Händel, Andrea Falconieri, Tarquinio Merula, Giulio Caccini, Francesco Ciampi, Giovanni Legrenzi, miłosne arie starowłoskie, arie z oper barokowych, dawne tańce dworskie, miłosna poezja starofrancuska.

DZIADEK DO ORZECHÓW I KRÓL MYSZY

Niezwykła baśń muzyczna dla dzieci i dorosłych, według powieści niemieckiego pisarza i poety epoki romantyzmu Ernesta Teodora Amadeusza Hoffmanna. Akcja baśni rozgrywa się w Wigilię Bożego Narodzenia. Maria, wśród licznych prezentów, otrzymuje drewnianego dziadka do orzechów, który, po licznych perypetiach, przeistacza się w urodziwego księcia z krainy baśni i słodyczy, zabierając Marię w podróż do swego królestwa.

ICH GEH’ UND SUCHE

Kantata sceniczna Jana Sebastiana Bacha "Ich geh'und suche" to wysublimowane połączenie muzyki i śpiewu, z elementami gry aktorskiej, kompozycji ruchu scenicznego oraz oryginalnego kostiumu. Muzyczna tkanka opiera się na mistrzowskich kantatach J.S. Bacha - wybrane fragmenty, począwszy od BMV 155 „Mein Gott wie lang, ach lange”, poprzez BMV 103, 32 do BMV 49 „Ich geh’ und suche mit Verlangen” (Chodzę i szukam z tęsknym pragnieniem). Kunsztowne partie wokalne i instrumentalne wzmocnione są dialogami prowadzonymi przez aktorki (fragmenty z Księgi Psalmów).

DIE SCHULDIEGKEIT DES ERSTEN GEBOTS

Z uwagi na konstrukcję libretta to moralitet ukazujący walkę sił dobra i zła o duszę człowieka. Bohater mozartowskiego moralitetu to Everyman, „Każdy” czyli pogrążony we śnie Chrześcijanin, o którego duszę toczą nieustanną walkę alegoryczne postaci: Miłosierdzie, Sprawiedliwość, Duch Chrześcijanina oraz Duch Doczesnego Świata. W sensie czysto muzycznym to singspiel – gatunek w którym fragmenty wokalne (arie) oddzielone są mówionymi dialogami (recytatywy). Muzyka mozartowskiej „Powinności pierwszego przykazania” zaskakuje wysoką techniczną dojrzałością i stawia wysokie wymagania zarówno śpiewakom, jak i instrumentalistom.

ZAIDE

Tematyka orientu z nieodłączną intrygą haremową: historia branki – oblubienicy sułtana Solimana, która kocha skrycie i ze wzajemnością niewolnika Gomatza. Młodzi postanawiają uciec, w czym dopomaga im powiernik sułtana. W muzyce Zaide odnajdujemy niejedną perełkę mozartowskiego stylu. Znakomicie charakteryzuje ona postaci libretta, dając także solistom możliwość popisów wokalnych.

CHATSKELE, CHATSKELE!

Dawne pieśni żydowskie z bogatej kolekcji pieśni ludowych w Jidisz, w nowych, oryginalnych aranżacjach - pieśni miłosne, weselne, biesiadne, kołysanki, obyczajowe. Spektaklowi towarzyszą precyzyjnie wypracowane sekwencje obrazów. Zręczność reżysera przejawia się przede wszystkim urzekającą dyscypliną formy, w wyniku czego to, co oglądamy na scenie jest wyrafinowanym, a zarazem barwnym widowiskiem. Zachwyt widza powoduje więc nie tylko muzyczny ton, ale także atmosfera wyśpiewanej historii, pasja gestu. To odzyskana naturalność i zmysłowość, obrona umykającego istnienia, trwoga, radość i samotność oddania. O wymiarze duchowym "Chatskele, chatskele!" stanowi urzekające piękno prostoty, elegancji i miary. Krakowskiej Operze Kameralnej udaje się nie tylko przetrwać, zachować siebie taką, jaką jest od początku - ale jeszcze na dodatek ugruntowywać swoją niezaprzeczalną, unikatową pozycję teatru, przyciągającego koneserów ambitnej sztuki. Joanna Roś

ŚPIĄCA KRÓLEWNA

Baśń muzyczna dla dzieci i dorosłych, według bajki francuskiego baśniopisarza epoki baroku Charlesa Perraulta. Niezwykła opowieść o pięknej Królewnie, która na skutek okrutnej przepowiedni Wróżki Ognia, zapadła w stuletni sen. Wróżka Wody złagodziła zły czar, obiecując, że po stu latach zjawi się młodzieniec z królewskiego rodu, który przywróci Królewnę do życia. Widowisko zachwyca grą aktorską, ciekawymi i barwnymi kostiumami oraz wspaniale dobraną muzyką, graną i śpiewaną na żywo. Inteligentny dowcip i gra z konwencją usatysfakcjonuje zarówno młodszą jak i starszą część widowni.

LA SERVA PADRONA

Najsłynniejsze dzieło Giovanni B. Pergolesiego. To zabawna historia pana terroryzowanego przez pokojówkę, który, mając dosyć kaprysów służącej, postanawia ożenić się, w nadziei, że żona zapanuje nad służbą i przywróci porządek w domu. Sprytna służąca sprawia, że jej pan żeni się właśnie z nią. Stylowe kostiumy, interesująco zarysowane charaktery bohaterów, bogata muzyczna tkanka, dająca doskonałą możliwość dla wokalnych popisów solistów.

SATIRO E CORISCA

Wczesnobarokowa opera komiczna włoskiego kompozytora działającego na dworze warszawskim króla Zygmunta III Wazy: pełna humoru satyra na przebiegłość kobiecą, oparta na migotliwej grze uczuć pomiędzy Satyrem a nimfą Coriscą oraz - dworzanie królewscy w tańcach z epoki.

PIEŚŃ NAD PIEŚNIAMI KRÓLA SALOMONA

To jeden z najpiękniejszych erotyków literatury światowej, któremu przypisuje się alegoryczne, wręcz mistyczne znaczenie. Scenariusz widowiska oparty jest na tekście biblijnym (Stary Testament). Autorstwo „Pieśni nad Pieśniami”, wyrosłej ze starej ludowej tradycji pieśni weselnych, przypisywane jest królowi Salomonowi. Każda fraza „Pieśni nad Pieśniami” tchnie radością życia i jest hymnem ku chwale najczystszego, najwznioślejszego uczucia, jakim jest miłość w jej ludzkim wymiarze – kobiecym i męskim, od narodzin, poprzez jej dojrzewanie, aż do triumfalnego spełnienia.

BASTIEN UND BASTIENNE

Idylliczna opowieść o miłości. Bastienne, podejrzewając, że jej ukochany Bastien ją zdradza, zwraca się z prośbą o pomoc do wróżbity Colasa, który doprowadza do konfrontacji kochanków. Młodzieńcze dzieło W.A. Mozarta zostało skomponowane w 1768 roku na zamówienie sławnego, wiedeńskiego lekarza - magnetyzera Antoniego Mesmera. Pierwowzorem fabuły była opera comique "Le Devin du village" ("Wiejski wróżbita") autorstwa francuskiego filozofa Jana Jakuba Rousseau.